Poznajcie rowery czasowe

Kierownica ta szybko zadomowiła się w rowerach szosowych wykorzystywanych w duathlonach i triathlonach. Rok później, tj. w 1989, Greg LeMond na ostatnim etapie Tour de France wyposażył swój rower w kolejna wersję przystawki firmy Scott (montowanej bezpośrednio na kierownicy roweru szosowego) umożliwiającą przyjęcie aerodynamicznej pozycji.

Między innymi dzięki tej przystawce wygrał nie tylko etap, ale i cały Tour de France. Wydarzenie to otworzyło oczy branży rowerowej na zagadnienia aerodynamiki. Pierwsi kolarze i triathloniści korzystający z przystawek „czasowych” mieli problemy z przyjęciem wygodnej pozycji. Przesuwanie siodełka do przodu nie rozwiązywało całkowicie problemu. W roku 1989 Dan Empfield (założyciel marki Quintana Roo) skonstruował pierwszy rower triathlonowy i nazwał go Quintana Roo Superform. Rower ten charakteryzował się bardziej stromą rurą podsiodłową (kąt rury podsiodłowej w tym przypadku wyniósł aż 80 stopni przy 72-74 stopniach w rowerach szosowych), co znacznie ułatwiało przyjęcie wygodnej aerodynamicznej pozycji.

Śladami Empfielda podążyło wielu konstruktorów. W tym samym roku amerykańska firma Ketrel wypuściła na rynek pierwszy rower triathlonowy wykonany w całości z włókna węglowego - Kestrel KM40 Airfoil. Pionierami rozwoju rowerów czasowych oprócz Empfielda byli m. in. Jim Felt i Steve Hed. Kolejne lata przynosiły nowatorskie (wykorzystywane do dziś), jak i komiczne rozwiązania. Punktem zwrotnym w historii rozwoju rowerów czasowych i triathlonowych jest rok 1995, kiedy to Phil White i Gererd Vroomen zakładając firmę Cervelo zmienili podejście do konstruowania rowerów. Zapoczątkowali oni erę wykorzystania tunelów aerodynamicznych w procesie tworzenia zarówno ram, jak i komponentów.

W połączeniu z nietuzinkowymi rozwiązaniami udało im się stworzyć markę, która od roku 2008 jest najliczniej reprezentowaną na najbardziej prestiżowych zawodach triathlonowych - mistrzostwach świata Ironman na Hawajach. Obecnie w ofercie niemal każdego liczącego się producenta rowerów znajdują się rowery czasowe i triathlonowe. Wiele z nich to cuda techniki niedostępne dla zwykłego śmiertelnika. Nic nie szkodzi jednak na przeszkodzie by rzucić okiem na te piękności!

Poniżej przedstawiamy wybrane modele rowerów. Więcej informacji o rowerach czasowych i triathlonowych oraz testy sprzętu rowerowego możecie znaleźć na łamach portalu triathlonowego xTRI w dziale Testy Sprzętu Triathlonowego

Cervelo P5

Od 2008 roku Cervelo jest niekwestionowanym liderem rynku rowerów triathlonowych, czego potwierdzeniem jest coroczne zdobywanie tytułu najliczniej reprezentowanej marki na mistrzostwach świata Ironman (w roku 2014 blisko 25%). Najwyższym modelem wśród triathlonowych rowerów Cervelo jest P5 Six. Cervelo znane jest jako producent jednych z najbardziej aerodynamicznych rowerów na świecie. W procesie projektowania inżynierowie używają technik CFD do stworzenia aerodynamicznych dzieł sztuki, co później weryfikują w tunelu aerodynamicznym. Jeżeli dodamy do tego hamulce hydrauliczne, mnogość opcji ustawienia pozycji zawodnika, sztywność ramy, oraz prostotę konstrukcji, to mamy przepis na rower dla mistrza świata. Frederik van Lierde sięgnął po tytuł mistrza świata Ironman w 2015 roku właśnie na Cervelo P5 Six.

Cervelo P5 Six. Zdjęcie materiały prasowe

Scott Plasma 5

Rower, na którym Sebastian Kienle zdobył tytuł mistrza świata Ironman w roku 2014. Według inżynierów Scott’a rower ten od początku projektowany był z myślą aerodynamicznego połączenia zawodnika z maszyną. Jest to jeden z najbardziej ergonomicznych rowerów triathlonowych w historii. Na długim dystansie kluczem do sukcesu jest wygoda. Uwagę zwraca zintegrowany bidon umieszczony przed główką ramy, oraz pojemnik na batony i żele umieszczony na rurze górnej.

Scott Plasma 5. Zdjęcie materiały prasowe

Felt IA FRD

Najnowszy rower ze stajni Jima Felta poraża niesamowitymi profilami rur, oraz bardzo niskim tylnym trójkątem, dzięki którym nie tyko obniżono opór aerodynamiczny, ale także umieszczono w ramie schowek na żele lub batony. Nowatorski sposób mocowania siodełka do sztycy, oraz świetna integracja przedniego widelca, to kolejne mocne strony roweru mistrzyni świata Ironman z roku 2014 Mirindy Carfrae.

Felt IA FRD. Zdjęcie materiały prasowe

Specialized Shiv

Shiv od początku projektowany był wyłącznie z myślą o triathlonie. Masywna główka ramy i dolna rura dalekie są od wymogów Międzynarodowej Unii Kolarskiej (UCI) stawianym rowerom czasowym. Oprócz ewidentnych zysków aerodynamicznych konstrukcja taka pozwala na umieszczenie w ramie bukłaka (z ustnikiem wyprowadzonym do kierownicy). Zintegrowana kierownica i zasobnik Fuel Cell dopełniają ten jeden z najszybszych rowerów triathlonowych. Wersja czasowa modelu Shiv zapisała się w historii kolarstwa jako rower, na którym w roku 2013 zdobyto tytuły mistrzów świata zarowno w drużynowej (Omega-Pharma QuickStep), jak i w indywidualnej jeździe na czas (Tony Martin).

Specialized Shiv. Zdjęcie materiały prasowe

Pinarello Bolide

Bolide to rower, na którym w 2014 roku Sir Bradley Wiggins zdobył tytuł mistrza świata w indywidualnej jeździe na czas. Zintegrowane hamulce, kierownica, oraz niesamowita sztywność ramy to cechy charakterystyczne il Bolide.

Pinarello Bolide. Zdjęcie materiały prasowe

Quintana Roo Illicito

„Dziecko” Dana Empfield’a wyróżnia się brakiem górnej rury i masywną dolną rurą z lewej strony tylnego trójkąta. Przesunięta nieco w lewo oś suportu kieruje większy strumień powietrza na lewą (czystszą) stronę roweru (brak łańcucha i kasety), a rozszerzony profil przednich widełek redukuje ciśnienie powietrza pomiędzy przednim kołem i widełkami.

Quintana Roo Illicito. Zdjęcie materiały prasowe

Ruester Sports Dimond

Dimond został stworzony przez Dave’a Morse’a i TJ Tollaksona na wzór roweru Zipp 2001. W rowerze tym zrezygnowano z rury podsiodłowej oraz górnych rurek tylnego trójkąta. Zabieg ten pozwolił (według twórców roweru) na zmniejszenie oporów aerodynamicznych od 4% do 28% (w zależności od kąta wiatru pozornego) w porównaniu z pozostałymi rowerami triathlonowymi. Przeciwnicy tego projektu wytykają potencjalne straty energii powodowane ugięciami ramy.Jedno jest pewne - na to właśnie na rowerze Dimond w 2014 roku TJ Tollakson na zawodach Ironman Mont Tremblant pobił rekord etapu kolarskiego (180 km w 4:26:55) i zwyciężył.

Ruester Sports Dimond. Zdjęcie materiały prasowe

0

Tech

Możesz dostać PS5 w gratisie. Jest mały haczyk

Trek Speed Concept 9.9

Najwyższy model rowerów triathlonowych Treka oferuje całkowitą aerodynamiczną integrację, niewiarygodne dopasowanie, a także personalizowane malowanie! Za rurą podsiodłową umieszczono zasobnik, który oprócz miejsca na zapasową szytkę i narzędzia, służy poprawieniu właściwości aerodynamicznych roweru.

Trek Speed Concept 9.9. Zdjęcie materiały prasowe

Ceepo Viper

Viper przyciąga uwagę niestandardowym kształtem rury dolnej i podsiodłowej. Co więcej Viper jest pierwszym rowerem triathlonowym z przednim hamulcem tarczowym.

Ceepo Viper. Zdjęcie materiały prasowe

Rafael R-023

Rafael dopiero wychodzi z fazy testowej jednakże już zdążył narobić sporo zamieszania. Po raz pierwszy zaprezentowany został publiczności podczas sierpniowych targów Eurobike. Rafael Hoffleit projektując R-023 postanowił pozbyć się lewej strony przedniego widelca, oraz lewej strony tylnego trójkąta. Pierwsi testerzy już mieli przyjemność jeździć na R-023 i rozwiewają wszelkie wątpliwości sceptyków. Za hamowanie odpowiedzialne są hamulce hydrauliczne umieszczone w piastach kół.

 

Diva.

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika vonrafael (@vonrafael) 29 Mar, 2015 o 6:01 PDT

Emil Wydarty