Seat Mii by Mango: prosto do Montserrat

Było śmiganie po wielkim (katalońskim) mieście? To teraz raport z wyprawy przez Katalonię "pod górkę", czyli z daleka od Barcelony.
Seat Mii by Mango: prosto do Montserrat
zdjęcie: Rafał Jemielita
31.01.2015
Rafał Jemielita

Pewien mądry Hiszpan przyjrzał się chyba kosztom parkowania we własnym mieście, a potem doszedł do wniosku, że są horrendalne i nieuczciwe. Większość hoteli nie ma własnych parkingów, co zmusza przyjezdnych do korzystania z drogich parkingów godzinowych. Stąd był już tylko krok do nowego biznesu – taniego parkingu tylko dla turystów. Znalazłem taki właśnie przybytek w sieci i wyruszyłem na jego poszukiwanie bez nadziei, że to co Katalończycy napisali na własnej stronie, będzie istniało naprawdę. I tu się pomyliłem. Parking w Edificio David znajduje się dwa kroki od Via Diagonal, czyli jednej z głównych nitek komunikacyjnych miasta. Do najbliższej stacji metra jest stąd tylko 500 metrów, czyli w sumie niedaleko. Jeśli ktoś – jak ja – mieszka w centrum i nie ma gdzie porzucić auta, parking "pod Dawidem" (tak go ochrzciłem) to ideał. Dwanaście euro za dobę (przy założeniu, że wykupicie 48 godzin od razu) to cena jak na warunki katalońskie iście bajeczna. Bajecznie niska, oczywiście. Polecam wszystkim, którzy do Barcelony wjadą na czterech kołach i nie chcą zbankrutować. 

zdjęcie: Rafał Jemielita

Szybko znudziło mi się szybko zwiedzanie Barcelony w dzień. Dlaczego? Bo nawet daleko od centrum NIE MA WOLNYCH MIEJSC PARKINGOWYCH. Metro i autobusy plus chodzenie na piechotę oraz rowery z miejskiej wypożyczalni – to jedyne alternatywy dla turystów. Samochód to kłopot, którego możliwie szybko trzeba się pozbyć. Skoro jednak komuś w Seacie w Polsce zawracałem głowę, to auta jednak zbyt szybko pozbyć się nie mogłem. Dlatego pojawił się plan B, czyli podróż przez Katalonię. Za cel wybrałem Montserrat - potężny klasztor benedyktynów, który znajduje się około 50 kilometrów od Barcelony. Niezbyt daleko, ale za to mocno pod górę!

zdjęcie: Rafał Jemielita

Idealny cel, bo przecież mój Seat to maleństwo – auto niby 4-osobowe, ale pod maską ma tylko trzy cylindry, litr pojemności i zaledwie 75 koni. Jak "Mango" poradził sobie z podjazdami? Całkiem nieźle choć silnik trzeba w nim "kręcić" na obrotach i raczej rzadko zmieniać biegi (najlepiej jeździ się na niskich przełożeniach - pisząc wprost). Hałas wprawdzie rośnie, co trochę wkurza, ale Mii dość rączo wspina się po asfalcie. Rośnie wtedy niestety zużycie paliwa (chwilami do 6-7 litrów). Gdy już z Montserrat zacząłem zjeżdżać w stronę nadmorskiego kurortu Sitges, znowu spalanie spadło i to nawet do 4,5 litra na setkę.

zdjęcie: Rafał Jemielita

Asfalty w Katalonii są raczej dobrej jakości. Przynajmniej na autostradach! W górach bywa z tym oczywiście różnie, ale Mii komfortowo i miękko tłumi dziury. Ta miękkość ma jednak drugie dno – nie liczcie, że tym samochodem pojedziecie szybko po zakrętach. Po prostu do tego nie służy i się do tego nie nadaje. Coś za coś. Fotele są wygodne, ale to nie "kubły" i na zakrętach nie przytrzymają. Bardzo podoba mi się wykończenie tego samochodu - ciemna podsufitka, ładnie obszyta kierownica i plastikowa nakładka na desce rozdzielczej nadają Mii pewnej szlachetności. Świetne są 15-calowe koła w kolorze szarym i przestrzeń w kabinie, ale ganię małego Seata za hałas, gdy silnik trzeba przytrzymać na obrotach (a trzeba, bo przełożenia długie no i jest ich tylko pięć, czyli w górach, na podjazdach, bez "wachlowania" lewarkiem się nie obejdzie). Nawigacja na desce rozdzielczej działa dość dokładnie, a jej menu obsługuje się bez instrukcji, intuicyjnie. Fajnie, ale mogłaby szybciej reagować, gdy kierowca popełni błąd. Paniom ten samochód się spodoba, bo to właśnie dla nich został zbudowany. A mnie? Cóż. Fajny jest, ale ja nie jestem Maffashion, która też Mii zwiedzała Barcelonę. Ja chciałbym Mii by... więcej koni pod maską.

zdjęcie: Rafał Jemielita

Polecane wideo

Komentarze
Ocena: 5 / 5
Polecane dla Ciebie